Spośród wszystkich kopców znajdujących się na terenie gminy Gdów jest niewątpliwie owiany największą tajemnicą. Legenda głosi, iż Krakus - władca państwa Wiślan miał dwóch synów, którzy walczyli ze smokiem. Krak Młodszy, zazdrosny o sukces starszego brata zabił go, a ciało zostało złożone w tym właśnie miejscu. Obecnie kopiec Kraka II ma kształt elipsy i sięga 10 m wysokości. Przez jego środek prowadzi ślad wskazujący na prowadzone tutaj wykopy. W 1905 roku właściciel ziemski kazał rozkopać kurhan, aby sprawdzić czy są w nim skarby, o których głoszą miejscowe legendy. Bogactw nie znaleziono, a po amatorskich pracach została "pamiątka".
Legenda przenoszona z pokolenie na pokolenie przez tutejszych mieszkańców głosi, iż w tym miejscy spoczywają węgierscy żołnierze z armii austriackiej, którzy dowiedziawszy się o wybuchu powstania w swojej ojczyźnie, odmówili posłuszeństwa cesarzowi i wyruszyli do swojego kraju. W Liplasie zdziesiątkowała ich choroba. Pochowani zostali pod dwumetrowym kopcem, uwieńczonym drewnianym krzyżem.
Historia, podobnie jak w przypadku kopców w Liplasie i Krakuszowicach, nie stwierdziła jednoznacznie pochodzenia tego obiektu. Tutejszym mieszkańcom znane są różne wersje genezy kopca. Jedna z nich głosi, że dziedziczka majątku poleciła usypać wzniesienie, aby z jego szczytu mogła podziwiać Kraków. Kopiec ma wysokość 2,5 metra, po części obudowany jest murem oporowym, a na jego szczycie od 1965 roku widnieje kamienny obelisk upamiętniający żołnierzy zamordowanych przez Niemców w 1945 roku.
Mogiła poległych uczestników Powstania Krakowskiego z 1846 roku. Początkowo zwłoki powstańców, które zostały ograbione z ubrań, złożone zostały w bezimiennym grobie. Dopiero po 50 latach godnie pochowano patriotów, którzy zginęli w powstaniu. Obecnie kopiec wznosi się na wysokość 5 metrów, a jego szczyt uwieńczony został pomnikiem - personifikacją płaczącej ojczyzny.
(przysiółku obecnego Pierzchowa) Jeden z najmłodszych kopców poświęconych gen. Dąbrowskiemu. Kopiec został usypany przez ludność tej miejscowości i okolic. Niestety podczas II wojny światowej kopiec został zniszczony, jednak dzięki staraniom wielu ludzi niedawno udało się go doprowadzić do dawnej świetności. Obecnie kopiec ma 7 m. wysokości i uwieńczony jest obeliskiem. Naprzeciw, w odległości ok. 40 metrów wznosi się drugi, usypany przez ziemiaństwo w drugiej połowie XIX wieku kopiec ku czci Dąbrowskiego, z jego pomnikiem.